Aktywność
Chęć do zabawy
Inteligencja
Łatwość szkolenia
Terytorialność
Linienie
Kontakt z innymi psami
Kontakt z kotami
Kontakt z dziećmi
Fiński lapphund, zwany także lapinkoira, jest jedną z najrzadszych ras spotykanych w Polsce. Dawniej pies pasterski na renifery, dzisiaj przyjaciel do towarzystwa. Jego nietuzinkowy wygląd i wesołe usposobienie kreują czworonoga niemal idealnego, który szybko się uczy i chce współpracować z człowiekiem. Sprawdź, czy jest to rasa dla Ciebie.
Fiński lapphund – wygląd i opis rasy
- Rozmiar 41-52 cm
- Sierść gęsta i długa
- Długość życia 12-14 lat
- Waga 15-24 kg
Fiński lapphund – wzorzec rasy
Fiński lapphund według klasyfikacji FCI (Międzynarodowa Federacja Kynologiczna) kwalifikuje się do grupy szpicy i psów pierwotnych, w sekcji nordyckich psów stróżujących i pasterskich. Rasa nie podlega próbom pracy.
Jak wygląda fiński lapphund? Psy opisywanej rasy są średniej wielkości, o mocnej budowie. Głowa lapphunda jest szeroka, z czarnym nosem i mocną żuchwą zaopatrzoną w nożycowy zgryz. Oczy ciemnobrązowe, owalne, z łagodnym i przyjacielskim wyrazem. Uszy średniej wielkości, trójkątne, stojące, chociaż zdarzają się także pół stojące. Tułów lapinkoira jest mocno umięśniony, klatka piersiowa głęboka z wysklepiony żebrami. Ogon wysoko osadzony na zadzie, średniej długości, zakończony haczykiem. W ruchu zwinięty, w spoczynku może zwisać.
Sierść lapphunda jest gęsta, długa i prosta, z miękkim i gęstym podszyciem. Włos na głowie i przednich kończynach jest krótszy. Wzorzec rasy dopuszcza wszystkie kolory, jednakże kolor podstawowy musi dominować. Umaszczenie inne, niż podstawowe, może pojawiać się na głowie, szyi, klatce piersiowej, ogonie, kończynach i brzuchu.
Oficjalny wzorzec rasy podaje listę wad, które mogą wpływać na ocenę psa lub całkowicie dyskwalifikować danego osobnika z hodowli:
- lekka głowa
- wiszące uszy
- nie samcze psy i nie sucze suki
- niewystarczający stop
- ogon noszony stale poniżej linii
- zbyt mocno lub zbyt słabo kątowane tylne kończyny
- brak podszycia
- płasko leżąca szata
- kędzierzawy włos okrywowy
- niewyraźny kolor podstawowy
- agresja lub nadmierna bojaźliwość
- przodozgryz lub tyłozgryz
- złamany ogon
Fiński lapphund – charakter
Fiński lapphund jest psem bardzo inteligentnym i żywiołowym. Cechuje się odwagą, sprytem i czułością w stosunku do rodziny, jednak na ogół przywiązuje się do jednego domownika . Z łatwością nawiązuje nowe kontakty i jest bardzo opiekuńczy w stosunku do dzieci. Lapinkoira uwielbia spędzać czas na łonie przyrody i czuje się doskonale w każdej rodzinnej aktywności. Jednak ze względu na swoją niezależność, potrafi dominować dlatego tak ważne jest szkolenie i socjalizacja już od pierwszych dni.
Pomimo ogromnej chęci do zabawy, lapphund jest spokojny i opanowany, a dzięki swoim zdolnościom adaptacyjnym, z łatwością odnajduje się w nowych sytuacjach lub miejscach. Rasa jest cicha i bez większych problemów dogada się z pozostałymi czworonożnymi domownikami.
Fińczyk jest bardzo inteligentny. Szkolenie nie sprawia mu problemów, a dzięki pozytywnemu nastawieniu do człowieka, współpraca przebiega szybko, sprawnie i przyjemnie. Jednak ze względu na wrodzony instynkt myśliwski i ogromne zamiłowanie do przyrody, podczas wychowania należy położyć największą nacisk na kontrolowanie tych popedów.
Fiński lapphund – długość życia
Długość życia fińskiego lapphunda waha się między 12 – 14 lat. I chociaż każdy właściciel sierściucha marzy o jego długowieczności, to należy pamiętać, że jest to cecha osobniczo zmienna.
Odpowiednia troska i regularne wizyty kontrolne u weterynarza mogą znacznie wydłużyć życie twojego czworonoga oraz poprawić jego komfort. Opisywany aspekt zależy w dużej mierze od genetyki, ale także odpowiednio zbilansowanej diety i stylu życia. Wszystko zaczyna się od wyboru hodowli, która w prawidłowy sposób prowadzi każdy miot oraz dba o reproduktorów. Nie można zapominać o regularnych odrobaczeniach i szczepieniach oraz wystarczającej dawce ruchu i pielęgnacji. W przypadku osobników starszych lub schorowanych kluczową rolę odgrywają badania krwi i moczu u weterynarza. Szybka diagnoza wiąże się z lepszym rokowaniem.
Fiński lapphund – zdrowie
Opisywana rasa charakteryzuje się wysoka zdrowotnością. Długość ich życia waha się między 12 – 14 lat, jednak sporo osobników wykracza poza te widełki. Lapphund jest psem bardzo odpornym i wytrzymałym. Podwójna sierść zapewnia mu dobrą ochronę przed zimnem i wilgocią oraz upałami. Podczas cieplejszy dni, należy jednak pamiętać o zapewnieniu naszemu czworonogowi zacienionego schronienia i stałego dostępu do miski ze świeżą, chłodną wodą.
Fińczyki mogą wykazywać skłonność do tycia, jednak odpowiednio zbilansowana dieta i wystarczająca ilość ruchu sprawią, że pies nie powinien przybierać na wadze. Do najczęstszych schorzeń opisywanej rasy należy progresywny zanik siatkówki (GPRA). Choroba ma podłoże genetyczne i polega na upośledzenia funkcji, a następnie zaniku fotoreceptorów w oku, co skutkuje stopniową utrata wzroku. Pierwsze objawy mogą pojawiać się już w wieku szczenięcym albo dopiero u seniorów. PRA jest nieuleczalne i nie powoduje bólu. Zapobieganie polega na wyborze odpowiedniej hodowli, która wykonuje testy genetyczne, sprawdzające obecność mutacji odpowiedzialnej za PRA. Dzięki badaniom, istnieje możliwość wyeliminowania z hodowli psów chorych i nosicieli, tak aby nie przekazać wady kolejnemu potomstwu.
Fiński lapphund – pielęgnacja
Pielęgnacja lapphunda nie jest skomplikowana. Chociaż jego bujna i gęsta sierść może sprawiać inne pozory, to wyczesywanie czworonoga dwa razy w tygodniu jest wystarczające. Kąpiele ograniczamy do minimum i stosujemy tylko w koniecznych sytuacjach używając do tego szamponów przeznaczonych dla psów długowłosych.
Należy także pamiętać o podstawowych aspektach higienicznych, do których należą kontrola uszu, mycie zębów, przycinanie pazurków. Są to czynności, bardzo często, nielubiane przez większość sierściuchów, ale fakt ten wynika tylko i wyłącznie z zaniedbania właściciela. Oswajanie z obcinaczkami do paznokci lub szczoteczką do zębów powinno pojawić się od pierwszych dni. Dzięki temu jesteśmy w stanie uniknąć zbędnych wizyt u weterynarza z dorosłym psem, który panicznie boi się dotykania łapy lub pogryzieniami od prób wsadzanie palca do pyska.
Fiński lapphund – żywienie
Fiński lapphund nie jest wybredny, na ogół zje wszystko co mu serwujemy. Dlatego to w naszych rękach leży odpowiedzialność za prawidłowo zbilansowaną dietę. Na rynku występuje szereg karm komercyjnych, suchych i mokrych. Wybierając produkt powinniśmy przede wszystkim skupić się na jego składzie. Dobra karma, to taka, w której przewagę stanowi mięso, im jest go więcej, tym produkt jest bardziej wartościowy.
Jeżeli wolisz samodzielnie przygotowywać posiłki dla swojego czworonoga, powinieneś zapoznać się z filozofią BARF, która zakłada karmienie psa w sposób jak najbardziej zbliżony do jego dzikich przodków. W tym jadłospisie spotkamy głównie surowe mięso i produkty odzwierzęce oraz owoce i warzywa. Należy pamiętać o dodatkowej suplementacji, która stanowi szczególnie ważny aspekt u szczeniaków. Wszelkie niedobory negatywnie wpływają na rozwój i wzrost naszego pupila, a także mogą skutkować różnymi chorobami w życiu dorosłym.
Bez względu na to, czy wybierzemy karmy komercyjne, czy też samodzielne posiłki, powinniśmy dostosować dietę do stanu zdrowia i stylu życia psa. Posiłki powinny być serwowane zawsze po spacerze, w spokojnym miejscu. Jeżeli nagradzamy naszego sierściucha, to pamiętajmy, że smaczki nie powinny przekroczyć 10% dziennego jadłospisu.
Fiński lapphund – szkolenie i wychowanie
Fiński lapphund jest bardzo inteligentnym psem i szybko się uczy. Jego ciekawość i chęć współpracy z człowiekiem dodatkowo potęgują efekty szkolenia. To nie zmienia faktu, że socjalizacja i szkolenia powinny rozpocząć się już w pierwszych dniach życia. Szczeniaki są jak gąbka, chłoną wiedzę znacznie szybciej i traktują to jako formę zabawy. Dorosłego psa ze swoimi przyzwyczajeniami znacznie ciężej będzie ułożyć lub oduczyć pewnych nawyków.
Lapinkoira nadaje się zarówno jako towarzysz domu, jak i pies do sportów, czy stróżowania. Wiele osobników bardzo dobrze odnajduje się w obedience, agility czy tropieniu. Każda forma aktywności, będzie dla lapphunda atrakcyjna.
Mimo przyjacielskiego usposobienia, fińczyki mogą mieć problem z nowymi psami, zwłaszcza tej samej płci. I chociaż rasa ta nie wykazuje objawów agresji, czy bojaźliwość, nieprawidłowa socjalizacja może przyczynić się do nieufności w stosunku do nowych osób lub zjawisk.
Fiński lapphund – szczeniaki i hodowla
Ze względu na małą popularność opisywanej rasy w Polsce, możesz mieć problem ze znalezieniem hodowli, a terminy oczekiwania na szczeniaka mogą być bardzo długie. Jednak zawsze przy wyborze hodowli upewnij się, że jest to miejsce godne zaufania. Sprawdź czy wybrana jednostka należy do ZKwP (Związek Kynologiczny w Polsce). Upewnij się, że hodowca stawia dobro swoich czworonogów ponad walory zarobkowe, a maluchy w miocie są wyposażone w odpowiednie dokumenty, szczepienia i badania.
Omijaj szerokim łukiem pseudohodowle, które oferują szczeniaki za atrakcyjnie niskie ceny, jednak bez rodowodu. Takie miejsca zazwyczaj nie przykładają zbyt dużej wagi do wychowania i socjalizacji szczeniaka, a wymiana genów nie zawsze jest prawidłowa.
Fiński lapphund – cena
Ile kosztuje hodowlany szczeniak Fiński lapphund? Cena waha się od 5000 do 6000 zł i wpływa na nią mała ilość hodowli, a więc niewielka konkurencja na rynku oraz osiągnięcia wystawowe, płeć i renoma. Jeżeli nie jesteś w stanie wydać takiej kwoty na szczeniaka, możesz skontaktować się z organizacją zajmującą się szukaniem rodzin zastępczych do adopcji. Pamiętaj także, że wokół nas jest mnóstwo schronisk, gdzie pieski różnych ras, w różnym wieku, czekają na swój nowy dom. W taki sposób możesz przygarnąć sierściucha całkowicie za darmo.
Koszt utrzymania dorosłego psa wynosi około 300 – 400 zł, w zależności od sposobu karmienia, stanu zdrowia i pielęgnacji. Zakup psa, jak i jego utrzymanie to ogromny wydatek, dlatego decyzja powinna być przemyślana i podjęta świadomie.
Fiński lapphund – historia rasy, ciekawostki
FIński lapphund pochodzi z Finlandii. Jego pierwotnym przeznaczeniem było pilnowanie stad reniferów, których hodowla stanowiła podstawową gałąź gospodarczą ludu Sami. W latach powojennych, ze względu na epidemie nosówki, liczebność psów zamieszkujących tereny Laponii zaczęła gwałtownie maleć. W związku z panująca sytuacją, hodowcy podejmowali próby zwiększenia populacji poprzez krzyżowanie fińskich i szwedzkich Lapphundów z psami na niedźwiedzie.
Pierwszy standard rasy został zatwierdzony przez fiński Kennel Club w 1945 roku pod nazwą lapońskiego psa pasterskiego, natomiast w 1950 roku powstał pierwszy wzorzec rasy. Opisywane czworonogi, aż do końca lat osiemdziesiątych, nie występowały poza rejonami Finlandii. Dopiero w 1988 roku pojawił się pierwszy amerykański miot, a w 1994 roku rasa została uznana przez United Kennel Club (UKC). W 1989 roku lapphund pojawiły się także w Wielkiej Brytanii, a kilka lat później w Australii i Kanadzie.
- Nazwa fiński lapphund została uznana oficjalnie dopiero w 1993 roku
- Obecnie rasa jest bardzo popularna w całej Finlandii, pełniąc rolę psa domowego do towarzystwa
Fiński lapphund – dla kogo?
Fiński lapphund jest odpowiednim psem dla aktywnych rodzin, które szukają towarzysza średnich rozmiarów. Dzięki przyjaznemu usposobieniu, inteligencji i chęci współpracy z człowiekiem jest to idealna rasa dla osób bez doświadczenia w psich sprawach. Lapphund sprawdzi się w każdych warunkach mieszkaniowych, zaakceptuje inne zwierzęta i zatroszczy się o twoje dziecko. Podsumowując, jest to doskonały kandydat na przyjaciela twojej rodziny.
ZALETY:
- Przyjacielski i oddany
- Opiekuńczy w stosunku do dzieci
- Dogaduje się z innymi zwierzętami
- Inteligentny, szybko się uczy
- Cichy
- Łatwo przystosowuje się do nowych sytuacji
WADY:
- Drogi
- Mało popularna rasa
- Wymaga więcej ruchu
- Linieje
Autor
Redakcja RankingKarm.pl